Een oefening die gestart is in januari 2020, de symbioot… en klaar in maart 2022 …
De symbioot creëren … eind 2019 werd ons deze opdracht gegeven. Terug van mijn wintervakantie in Tenerife, kreeg ik de opdracht een symbioot te maken en deze groot te maken. Groter dan de symbioot die ik maakte in Tenerife en een mythologische vogel veronderstelt.
Zo begon ik aan de reis van dit buitenaards organisme … gestart halverwege januari 2020.
Het is maart 2020, Covid-19 slaat toe. De symbioot maakt een angstige autorit mee naar mijn garage, daar het atelier gesloten wordt. Van maart tot en met augustus geef ik mijn symbioot voldoende water aan de onderkant, daar ik de onderkant nog bewerken zal.
In september 2020 gaat het academie terug open. Opnieuw een angstige rit met de wagen van mijn garage naar het atelier. Een klein kwartiertje met de auto waar het angstzweet me uitbreekt. Maar warempel, opnieuw overleeft de symbioot de rit. Toch zover ik kan zien.
Helft gedaan. De symbioot nu op z’n kop…
En dan …
op 20 oktober vraag ik aan mijn leraar om de symbioot te verplaatsen, daar ik bang ben dat de symbioot zal te pletter storten, een meter dieper in de afgrond. De leraar geeft aan dat ik best eerst wat doorwerk zodat alles wat droger wordt en we dit dan beter kunnen verplaatsen. Ok, geen probleem, en ik werk met onrust verder. In de nacht van 21 oktober krijg ik een nachtmerrie over mijn symbioot. Ik wordt al zwetend wakker en ben in paniek. Donderdag 22 oktober kom ik binnen in het atelier. Mijn ogen draaien onmiddellijk de richting in van mijn buitenaards organisme. Daar ligt het. Hulpeloos, in elkaar gedogen…
Net zoals het leven, tekent dit moment een dal, maar we laten het ons niet deren. We gaan verder. De symbioot wordt op tafel gelegd deze keer en we kijken wat er te redden valt.
Het stuk onderaan en aan de rechter zijkant wordt afgesneden en de tussenstukken die gescheurd zijn wordt gerepareerd. De onderkant krijgt een ander uitzicht als wat vóór de val de bedoeling was.
De symbioot droogt tot en met januari. Op donderdag 1 januari wordt de symbioot in de oven gestopt. Eindelijk!
Dinsdag 19 januari zie ik de symbioot terug, gebakken op 1000°. Heerlijk. Ik kan nu ook de ene kant inspecteren die ik niet meer gezien heb sinds de val van de symbioot. De symbioot was te zwaar en het was daardoor te riskant om de symbioot op een andere kant te leggen. Na het bakken merk ik op die gevallen kant was schoonheidsfoutjes, maar dat kunnen we wegwerken met polijstblokken. Wat een avontuur!
Tijdens de maanden april en mei 2021 heb ik testjes gedaan met textuur. Ik ben er echter nog niet helemaal tevreden van, dus ik heb besloten om na de zomervakantie verder te testen.
Deze testjes werden voortgezet in het najaar van 2021. In maart 2022 heb ik 10 verschillende texturen op de symbioot aangebracht. Dit alleen was 10 uur werk. Het eindresultaat mag er zijn:
